ဆိုပါစို႔...
ထိပ္ေျပာင္ ဆီရႊဲ
ေရႊပိုးတြဲနဲ႔၊
အခါေတာ္ေပးထက္ ယဥ္သူကမင္း။
ေရႊလက္တြဲလို႔ (အမယ္...ထိပ္ရႊဲက ခလုတ္တိုက္လွဲက်တာေတာင္ ေပ်ာ္လို႔)
မရွက္ဘူးဗ်ာ။
ရင္ခုန္သံ တစ္ဒုန္းဒုန္းနဲ႔
ခန္းမတစ္ခုလံုး ဟီးလို႔။
လႈိက္လွဲတဲ့ အၿပံဳးေတြ၊
ေလွာင္ၿပံဳးေတြက
တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ရိုက္ေနတဲ့ ကင္မရာ အျပည့္။
မယ္... ေမာေနပါေရာ့လားလို႔
ေခြၽးသုတ္၊ ေရတိုက္ေနတဲ့
ထိပ္ရႊဲေတာ့ ဇမၺဴတစ္ခြင္မွာ
ကံ အေကာင္းဆံုးလူ ျဖစ္ၿပီေပါ့။
ၿပီးပါၿပီ
Dec 19, 2007
>
၀တၳဳတစ္ပုဒ္ရဲ႕ ဇာတ္သိမ္းပိုင္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
ထိပ္ရႊဲကရီရတယ္ဂ်ာ..ဟီး
Post a Comment