ဘ၀တဲ့ေလ...

ဘ၀တဲ့...မုန္တုိင္းနဲ႔တူေလေရာ
ေလျပင္းတစ္ခ်က္ တိုက္လိုက္တာ
ငါ့တဲအိုလဲ ပ်က္ေရာ...

ဘ၀တဲ့...မိုးၾကိဳးလိုပါပဲလား
လူေတြအားလံုးထဲ ငါ့ကိုမွ
ဦးတည္လို႔ တည့္တည့္ပစ္ရက္တယ္
ငါ့ရင္မွာ မီးေလာင္ျပာက်ေရာ...

ဘ၀တဲ့...ပ်က္လံုးတစ္ခုေလလား
လူရႊင္ေတာ္ ပါးစပ္ထဲေရာက္ဖို႔
ငါ့အနာဂတ္ကို အတင္းနဲ႔ေရာၿပီး
ပ်က္လိုက္က်ေလေရာ...

ေၾသာ္..ဘ၀ ဘ၀...
ငါမင္းကို ေပးစရာ
အေၾကြးမက်န္ေတာ့ပါဘူးေနာ္...

အမွန္က ကၽြန္ေတာ္ ဒီကဗ်ာေလးကို တင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ညီမေလး ရတနာစိုး က ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတဲ့ ဘ၀ကဗ်ာကို ေပးဖတ္ပါလားဆိုလာေတာ့ သူ႔ကိုျပလိုက္ရင္းက ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္လို ခံစားခ်က္တူတဲ့ လူေတြရွိမွာပါဆိုၿပီး တင္လုိက္တာပါ။