ညရဲ႕ ေကာင္းကင္ေတြမွာ
ၾကယ္ေလးေတြ ယွက္ေျပးေနတာကို
ေမေမ့ရဲ႕ အၿပံဳးေလး တစ္ခ်ဳိ႕နဲ႔ ႏိႈင္းရင္
ၾကယ္ေလးေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ၾကလိမ့္မယ္..ေမေမ
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့
သူတို႔နဲ႔ မထိုက္တန္လို႔တဲ့...
ေမေမ့ရဲ႕ စကားသံခ်ဴိေလးေတြက
ဆည္းလည္းေလးေတြ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီၿပီး
ေျပးလႊားေနသလိုပါ...
ဒါေပမယ့္ ေမေမ့စကားသံေလးေတြေၾကာင့္
သံဇဥ္ေလးေတြ ရပ္တန္႔ကုန္ၾကတယ္..
ဘာလို႔လဲ လို႔ေမးရင္
ဒီကမၻာမွာ ေမေမ့စကားသံေလာက္
ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ေတးသြားေတြလို
ဘယ္သံဇဥ္ေတြကမွ မေဖၚၾကဴးႏိုင္ေသးလို႔တ့ဲ...
ေမေမ...
ဒီကမၻာမွာ ေမေမသာလွ်င္
သားတို႔ရဲ႕ ၾကယ္စင္
သားတို႔ရဲ႕ ေတးသြားေတြပါ...
ေမေမသာ မရွိခဲ့ရင္
ၾကယ္စင္ေတြေရာ၊
ေတးသြားေတြကပါ
ဒီကမၻာကို ပိုင္စုိးၾကလိမ့္မယ္...
ဒါေပမယ့္
သားမေၾကာက္ပါဘူး...
ဘာလို႔လဲလို႔ အားလံုးကေမးၾကရင္
ေမေမဆိုတာ သားတို႔ရဲ႕ရင္မွာ
အရာရာကို ေပးစြမ္းတဲ့သူ၊
အရာရာကို ဖန္းတီးေပးႏုိင္တဲ့ အႏႈိင္းမဲ့ ေမေမ
ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ...
(သားခ်စ္ေသာ ေမေမကို ဒီကဗ်ာေလးနဲ႔ ကန္ေတာ့ပါရေစ)
Oct 25, 2007
>
အႏႈိင္းမဲ့ ေမေမ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment